Pek çok kültürde, evlerin mahremiyet ve güvenlik ihtiyaçlarını karşılamak üzere perdeler vazgeçilmez unsurlar arasında sayılır. Ancak Hollanda'da durum oldukça ilginç bir şekilde farklılık gösteriyor. Ülkede geniş ve açık pencereler, yaygın bir gelenek olarak kabul görmüş durumda ve perdeler genellikle yalnızca yatak odalarında, o da çoğunlukla gece kullanılıyor.
Hollandalılar, yaşam alanlarında açık pencere kullanmayı benimseyerek, perde kullanımını büyük ölçüde terk etmişler. Ama tarih uzmanları, bu ilginç geleneğin tam olarak ne zaman başladığına ve hangi nedenlere dayandığına dair net bir açıklama yapmaktan henüz uzak.
Peki, Hollandalılar neden pencerelerine perde takmıyor? Bu sorunun en ilginç yanıtlarından biri, II. Dünya Savaşı sırasındaki Alman işgali yıllarına dayanıyor. O dönemde, Alman yetkililer şehirlerin ışıklarını kapattırarak yer tespiti yapılmasını önlemek için Hollandalılardan perdelerini kapatmalarını istemişti. Uzun süren işgalin ardından özgürlüğe kavuşan Hollandalılar, bu emre karşı bir duruş sergileyerek perdelerini açık bırakmayı tercih ettiler. Böylece, açık pencereler, sadece bir günlük alışkanlıktan öteye geçerek özgürlüğün ve cesaretin simgesi haline geldi.
Ancak bu gelenek savaş öncesinde de var olan bir eğilimdi, dolayısıyla Alman işgalinin, zaten var olan bir davranışı daha da pekiştirdiği düşünülüyor.
Bir başka açıklama ise, 17. ve 18. yüzyıllarda Hollanda'nın kültürel dokusunu etkileyen Kalvinizm'e dayanıyor. Kalvinist düşünceler, dürüst bir bireyin saklayacak bir şeyi olmadığı fikrini savunur ve bu anlayış sosyal bir değer kazanmıştı. O dönemlerde perdeler mevcut olmasına rağmen, ev sahipleri evlerini şeffaf ve açık bir şekilde sergilemek amacıyla pencerelerini sürekli açık bırakırlardı. Bu tutum, dürüstlük ve açıklığın simgesi olarak kabul gördü; “Saklayacak hiçbir şeyim yok” düşüncesi, Protestan dürüstlüğünün bir yansıması olarak Hollanda toplumuna kök saldı.
Bir diğer ilginç açıklama ise Hollanda'nın 17. yüzyıldaki 'altın çağ' dönemine dayanan refah seviyesi. Bu parlak dönemde, ülke genelinde yaşam standartları hızla yükselmiş ve insanlar sadece temel ihtiyaçlarını değil, aynı zamanda süs eşyaları gibi lüks ürünleri de alabilir hale gelmişti. Şehir sakinleri ise zenginliklerini sergilemek amacıyla evlerinin dekorasyonunu pencereleri aracılığıyla göstermek için perdelerini açık tutmayı tercih ettiler. Zamanla bu toplumsal gösteriş alışkanlığı kültürel bir norma dönüştü.
Zaman geçtikçe zenginlik vurgusu azalmış olsa da, açık pencere geleneği Hollandalıların gündelik yaşamının ayrılmaz bir parçası olarak sürüyor. Birçok kültürde mahremiyeti korumak için kapalı perdeler tercih edilirken, Hollanda’da açık pencereler toplumsal güvenin, açıklığın ve samimiyetin bir ifadesi olarak öne çıkıyor. Öte yandan bu gelenek, başkalarının özel alanlarına duyulan derin saygıyı da yansıtıyor. Böylece, Hollanda'daki açık pencere geleneği, ülkenin tarihini, geleneklerini ve hayat anlayışını harmanlayan kültürel bir karşılık bularak ziyaretçiler için merak uyandırıcı bir sır olmaya devam ediyor.